Home › Externe competitie › Archief voor Spaarne N1

Spaarne N1

Is het de locatie die ons inspireert? Weer een ruime overwinning in de NHSB: HWP N2-Het Spaarne N1 1-5. Ronde 4 NHSB.

Gepost op door — 1 reactie ↓

Dinsdag 2 december 2025.

HWP, de club die de successen van het Eerste, Tweede en Derde KNSB-team van vorig seizoen, in een prachtig vormgegeven jaarboek, breed uitmeet, kwam er met hun N2-team wonderlijk genoeg weer niet aan te pas. Vorige keer was de overwinning nog ruimer met 5½ punt in de mooiste schaaklocatie van Haarlem. Op basis van de rating zou je eerder uitslagen in de buurt van 3-3 verwachten. Ze moeten daar wel een hekel aan ons krijgen. Jammer dat Leo Littel verloor, ik zag hem met weinig tijd op de klok tegen Bart de Valk. Van de eerste borden heb ik weinig gezien, behalve de koningen die verschenen op het midden van het bord aan het eind van de partij en dan allemaal aan de goede kant. Naast mij was Frans Arp aan het matzetten zag ik nog wel.

Op bord 5 speelde invaller Keimpe Knijft een zet of 20 theorie in de Sveshnikov-variant van het Siciliaans. Hij is een eigenaardige speler. Zijn spel lijkt wat passief en dan haalt hij ineens tactisch uit. De winst op Mink Muskens, een jonge actieve speler, die in het eerder genoemde jaarboek een leuk verslag schreef over zijn toernooi in Reykjavik, maakt een krachtige indruk. Ik heb toestemming om wat commentaar toe te voegen.

Loek Veenendaal won op bord 2. Aan het eind van de partij geeft wit een onzinnig schaak met een ongedekte dame. Kan alleen in totaal verloren stelling met een paar seconden op de klok. Deze truc kostte me ooit tegen Richard Duijn in een vluggertje het punt door snel de koning te zetten, omdat je het vluchtveld na normale zetten al gezien hebt.. Sindsdien heeft die duivelse truc een naam, maar misschien heeft Richard het ook van een verdorven trainer geleerd…

Loek geeft na de opening commentaar:

Op bord 4 moest ik het met zwart opnemen tegen de sterke Peter Beerens. Met nauwkeurig spel, pionwinst en grip op de stelling leek er niets aan de hand voor mij. Toch ging de partij bijna verloren in de tijdnoodfase. De laatste blunder kwam van wit…

Frans Arp op 3 en bezig aan zijn 4e jeugd bij benadering, bracht na een torenoffer ondekbaar mat op het bord na 34 zetten. Het motief : Witte loper op f6, zwarte koning op g8 en mat over de h-lijn. Reconstructie van de partij, waarin zwart best wel goed stond, bleek onmogelijk, maar administratie is dienend en levert niet meer dan het volle punt. Ik ben altijd jaloers op de schijnbare lichtheid van zijn spel.

Colleen Otten trof Enno Noordhoff aan het eerste bord en stond rond de 20e zet -4 of zo volgens de opperbaas Stockfish. Zie wat er gebeurt, met als hoogtepunt het diagram met de Mega Mindy op a8.

De rating in onderstaande tabel is nog van het begin van het seizoen.

 

14 bordpunten, de opbouw 4×3½ zou gunstiger zijn voor ons.

In deze grillige poule kan elk team van elk team winnen, door invallers en wisselende spelers.

 

Verslag: Aad de Bruijn.

 

 

 

 

 

 

 

Eerste overwinning Het Spaarne N1 4-2. NHSB 1B Het Spaarne N1 - Wijker Toren N2 13 november 2025

Gepost op door — Geen reacties ↓

Het is me wel eens opgevallen dat het serieuze schaken botst met de alledaagse werkelijkheid. Gezonde menselijke impulsen zoals hard lachen, jarig zijn, met tafels schuiven of spandoeken omhoog houden worden onderdrukt. Bij karaokende dames in de kantine of een al jaren tikkende verwarmingsbuis in de verder stille zaal zal een scheids hard ingrijpen. Er zijn natuurlijk altijd clubleden, zonder namen te noemen*, die een uitzondering vormen. Als je goed staat of een beetje doof bent heb je minder last van ruis.

*Ik heb een lijstje, maar misschien heeft u wel een ander lijstje.

Deze inleiding brengt ons bij de partijen en commentaren van onze wedstrijd voor de NHSB.

Het bezoekende team Wijker Toren N2 kwam in een redelijk sterke opstelling en toen Loek Veenendaal aan zijn bord schoof waren wij ook compleet. Frans Arp op bord 2 verloor in een op het oog kansrijke positie. Hij sloot ten onrechte de koningsvleugel om met een binnenvallende dame gevaarlijk te worden. De zwarte verdediging van Dennis Bruyn met Pf8 klopte echter en wit bleef materiaal achter.

Het commentaar is van mij.

In mijn partij aan bord 5 nivelleerde ik met zwart de stelling en bood misschien te vroeg remise. Het pakte gelukkig allemaal goed uit.

Leo Littel op bord 6 won snel een stuk en de partij:

Ik heb wat licht commentaar toegevoegd.

Colleen Otten op bord 1 remiseerde.

Sander Schilthuizen op 3 won met zwart.

Jorritsma heeft net 30…Pd4c2? gespeeld. (foto Sander Schilthuizen)

Toen alles stil werd om ons heen tikte alleen de verwarming nog, maar die was dan ook uit de tijd van de analoge Garde-klokken. In een kring van belangstellende spelers/toeschouwers speelde Loek Veenendaal met wit nog op bord 4. Verlies zou gelijkspel opleveren. Zwart had heel goed gestaan, maar verloor de grip, zelfs de remise en Loek maakte het nauwkeurig af in het pionneneindspel. 4-2 voor ons! De partij met commentaar van Sander:

De ratings in bovenstaande tabel zijn uit het begin van het seizoen.

Verslag Aad de Bruijn met commentaar en foto van Sander Schilthuizen.

Een bijzondere wedstrijd en dat is het. NHSB 1B HWP N2 - Het Spaarne N1 11 maart 2025.

Gepost op door — 1 reactie ↓

Ooit verloren we eens met 8-0 in de KNSB (niet tegen HWP dacht ik), maar dinsdag 11 maart 2025 waren we dicht bij een 6-0 overwinning op stadgenoot HWP.

Weliswaar in de NHSB-competitie en tegen hun N2-team, maar het ratingoverwicht aan HWP-kant maakt de overwinning met 5.5 tegen 0.5 des te mooier.

In de gezellig drukke Sociëteit aan de Zijlweg met een grote interne competitie leverden wij bij chique maar matig plafondlicht, onder het toeziend oog van Bert Bergshoeff, de alleskunner/doener,  een glanzende prestatie.

Frans Arp op 4 won binnen 2 uur, toen zijn tegenstander de dame weggaf. Reconstructie van de partij was helaas niet mogelijk.

Loek, op bord 1,  speelde een spectaculaire partij. Het commentaar is van Loek zelf. Na de 6e zet van zwart staat het zo:

Tegen enige vergoeding kan ik de eerste zes zetten wel leveren…

Van Paul Neering zijn we intussen een vol punt gewend en hij won ook op bord 5 na een eigenaardig incident. Zijn ervaren tegenstander ging door de vlag zonder het remiseaanbod van Paul (die intussen iets beter stond) te hebben aangenomen. De spelregels zijn onverbiddelijk.

Sander op bord 2 blunderde op de 19e zet, speelde met een nevermind-houding door en bracht met toren, loper en gevaarlijke pion tegen de witte dame een ondekbaar mat op het bord. Vooral de nauwkeurige eindfase is leuk om na te spelen. Zo’n partij met fouten aan beide kanten en wat hulp van je tegenstander is wel de realiteit van het schaakspel.

In mijn partij op bord 3 speelde ik met wit een vroeg Vleugel-gambiet. Het werd afgeslagen, maar de druk op de zwarte stelling bleef groot.

Het onder pressie verdedigen brak de zwartspeler op en een fout maakte direct een eind aan de partij.

Leo Littel speelde op bord 6 als laatste een scherpe remise door dreigingen op de onderste rij.. Misschien komt zijn partij nog binnen.

Na afloop met een biertje wilde ik de versleten grap, dat Leo als enige naar huis moest lopen, niet maken (en deed het toch).

 

De uitslagen :

1.Enno Noordhoff(2041) – Loek Veenendaal(1958)w         0-1

2.Peter Beerens(2045)w – Sander Schilthuizen(1989)       0-1

3.Ben de Jong(1920) – Aad de Bruijn(1893)w                  0-1

4.Sjoerd van Raaij(1915)w – Frans Arp(1962)                 0-1

5.Jan Seeleman(1928) – Paul Neering(1893)w                 0-1

6.Bart de Valk(1823)w – Leo Littel(1858)                        rem.

 

 

Verslag

Aad de Bruijn.

 

 

 

Paul pakt een mooie scalp Chess Society Zandvoort N1 - Het Spaarne N1 3½-2½

Gepost op door — 2 reacties ↓

Gisteravond is de wedstrijd van ons eerste team in Zandvoort gespeeld. Die stond oorspronkelijk gepland in december, maar omdat op die datum de zaal niet beschikbaar was is toen een nieuwe datum in februari afgesproken. Wij dachten toen dat we op 21 februari wel een sterk zestal beschikbaar zouden hebben, maar naarmate de dag dichterbij kwam bleek dat meerdere vaste spelers en ook invallers toch verhinderd waren, zodat we uiteindelijk met twee invallers uit het tweede en een invaller uit het derde team kwamen opdagen.

Het team van Chess Society is een van de sterkste formaties in de 1e klasse B en zij traden wél aan in nagenoeg de sterkste opstelling. Niettemin zat de stemming er bij ons goed in en er klonken opmerkingen als “we gaan ze eens een poepie laten ruiken”.

Schaken is wat dat betreft een prachtig spel en als je nou eens begint vanaf zet 1 alleen maar goede zetten te doen, wie weet hoe ver je dan komt. Zo begonnen we ook aan de wedstrijd en natuurlijk loop je dan tegen tegenvallers aan (Aad verloor, ik stond zelf na verloop van tijd ook niet best meer), maar Loek pakte een halfje op bord 1 en de grootste verrassing kwam van Paul op bord 3: die won (daarover zo dadelijk meer)!

Nadat ik mat was gezet (ach, het was uiteindelijk mat in 3, dan gun je het je tegenstander ook wel om die op het bord uit te voeren) stonden we dus 2½-1½ achter. Ik had gezien dat de stellingen van Leo en Joost moeilijk te duiden waren, maar ik had ook dorst. In de bar hoorde ik van een Zandvoorter dat hij zich ernstig zorgen maakte of ze de wedstrijd nog wel gingen winnen. Hé, zo had ik het eigenlijk nog niet bekeken, ik was blijkbaar nog bezig mijn nederlaag te verwerken.

Terug in de speelzaal bleek dat de wedstrijd plotseling al was afgelopen. De beide partijen waren remise geworden en we hadden dus met “slechts” 3½-2½ verloren.

Geen slechte uitslag, zeker gezien onze opstelling en die van hun, maar het grootste compliment ging deze avond natuurlijk naar Paul!

Zijn tegenstander, een FM (FIDE meester), speelt sinds het vorige seizoen voor Chess Society en had tot deze wedstrijd voor die club alleen nog maar gewonnen (4 uit 4 in 2023/24 en 2 uit 2 in 2024/25).

Paul speelde in zijn bekende onverschrokken stijl, won een kwaliteit, gaf die kwaliteit weer terug om een vrijpion te laten oprukken, offerde nog een kwaliteit om een tweede (verbonden) vrijpion erbij te krijgen en die pionnen waren daarna niet meer te stuiten. Nou ja, ik kan het allemaal wel vertellen, laten we de analyse van de winnaar zelf maar gaan lezen:

 

Chess Society Zandvoort N1 – Het Spaarne N1 3½-2½

bord 1: Christiaan Houpst – Loek Veenendaal ½-½

bord 2: John Cornelisse – Aad de Bruijn 1-0

bord 3: Erik van den Dikkenberg – Paul Neering 0-1

bord 4: Sven Broersma – Leo Littel ½-½

bord 5: Luuk de Man – Joost Jansen ½-½

bord 6: Olaf Cliteur – Bert Bergshoeff 1-0

Spanning en sensatie op een maandagavond in Hoofddorp. Hoofddorp N1 - Het Spaarne N1 4-4 (verslag van Paul Neering)

Gepost op door — Geen reacties ↓
Wat een avond afgelopen maandag. Het was spanning en sensatie!
Twee invallers (detweepauls) omdat Colleen (rug) en Sander (inspanning) hadden aangegeven niet te kunnen spelen.
Dus het eerste bord voor Paul Ruber die liever op de bank thuis had gezeten maar door de teamcaptain met zachte hand naar Hoofddorp werd geduwd. Speelde tegen een jonge sterke kerel Chenwu Zhu (2003) Volgens Paul zat daar een sterke 2200 speler tegenover hem en na een kleine onnauwkeurigheid met de witte stukken, er netjes vanaf werd geschoven. Lange tijd na de partij dacht Paul nog na over hoe de avond zou zijn verlopen als ie lekker thuis zou zijn gebleven.
Op bord twee speelde Loek Veenendaal een partij met veel energie. Met zwart een stukoffer plegen en met de pionnen proberen zwaarder materiaal terug te winnen faalde, maar remise stemde toch tot tevredenheid al speelde Loek in een remise stelling nog lang door. Tegenstander Darryl Paalvast (zonder rating) maakte geen fouten en speelde correct en foutloos.
Op bord drie onze Aad de Bruijn, tjonge wat een speler. Tegen Willem Hensbergen (1884) die  voor Aad een oude bekende is waar hij afgelopen vrijdag in het Voges Toernooi, na vele omwegen, nog een remise speelde. Maar niet deze avond! Vol overgave streden beide combattanten voor de winst. Willem pakte wat pionnen maar daarvoor kwam wel zijn koning op de tocht te staan. En hoe Aad de Bruijn daarvan profiteert grenst aan mijn voorstelling vermogens. Geforceerd mat in 8 met vaste hand uitgevoerd. Natuurlijk  drukte ik na afloop mijn microfoon onder de neus van Aad voor commentaar. Ja, wel goed gespeeld en aardig van Willem om zich mat te laten zetten was zijn bescheiden reactie.
Maar met bovenstaande is pas de helft beschreven met hetgeen wat gebeurde op bord 4. Daar speelde Leo Littel met zwart tegen Pjotr van Nie (1768). Okay … de tegenstander stond na het middenspel een stuk voor en Leo had daarvoor  een puntige aanval met een open koningsstelling van wit en een gevaarlijk C pion. Bij goed spel van wit zag het er slecht uit voor Leo maar hij vond telkens een dreiging waar zijn tegenstander behoorlijk nerveus van werd. Overigens, ook Leo super onrustig achter het bord. Maar tijdnood doet rare dingen met de schaker en zo ook in deze partij. Pjotr kon de juiste voortzetting niet vinden, overzag in deze  tijdnood fase  ook een eenvoudige afruil van zijn loper voor de vrijpion waardoor hij met een pion meer het eindspel in kon gaan. Allemaal waar, maar het was toch Leo die telkens met een toverzet de dreiging erin hield en een belangrijk punt binnen sleepte. Is hier, na Frans Arp, een nieuwe tovenaar geboren? Dat was de vraag waar op de terugreis lang over werd na gesproken.
De eerste 4 borden heb ik voor een deel ( einde van deze partijen)  kunnen volgen. Dit omdat de lage borden al vroeg klaar waren. Inclusief mijn eigen partij waar ik veel tijd verbruikte zodat ik geen tijd had om van bord 5, 6 en 7 een beeld te krijgen. Ik volsta met wat ik heb gehoord van mijn teamgenoten met kort commentaar. Op bord 5 Jan Vos die er niet aan te pas kwam. Verdiend verloren, mijn tegenstander bleek beter vanavond was zijn reactie.  Op bord 6 Keimpe Knijft. tegen Michiel Wilts (1581), daar bleef alles in evenwicht en op verzoek van Keimpe werd er redelijk snel besloten tot remise. En op bord 6 had onze Joost zijn dag niet. Helemaal uit Deventer gekomen en dan na 2.5 uur spelen een 0 te incasseren tegen Wim van der Schoor (1525) voelt niet lekker. Gelukkig heeft ook Joost het spektakel mogen zien van bord 3 & 4 waardoor de reis niet geheel voor niets was.
Tenslotte mijn eigen partij op bord 8. Met zwart tegen Leo Paalvast. De vader van de speler van bord 2 Darryl. En ook rating loos. Op het laatste moment toegevoegd aan de selectie van Hoofddorp. Beiden Paalvasten spelen pas korte tijd voor deze club. Daar zullen ze blij mee zijn in Hoofddorp. Leo Paalvast had al 55 jaar niet meer geschaakt en tegen zo’n talent  was ik gekoppeld. Lange tijd gelijk op in een soort rare Benko opening. Beide spelers kansen maar na een lastige foute beoordeling van de stelling van mijn tegenstander kon ik de partij toch nog redelijk eenvoudig naar me toe trekken.
En dus 4 – 4  eind goed al goed. We hebben ons gehandhaafd in de 1e klasse NHSB met nog drie rondes te gaan.. Al met al een knappe prestatie.
Paul Neering

Hoofddorp N1 – Het Spaarne N1

Bord 1 8733846 Chenwu Zhu (2003) – 7159229 Paul Ruber (1941) 1 – 0
Bord 2 9035334 Darryl Paalvast () – 8190402 Loek Veenendaal (1899) ½ – ½
Bord 3 6570663 Willem Hensbergen (1884) – 6625839 Aad de Bruijn (1824) 0 – 1
Bord 4 7949524 Pjotr van Nie (1768) – 7383398 Leo Littel (1787) 0 – 1
Bord 5 7378690 Ben de Leur (1848) – 7185651 Jan Vos (1793) 1 – 0
Bord 6 7245601 Michiel Wilts (1581) – 7037591 Keimpe Knijft (1726) ½ – ½
Bord 7 7978014 Wim van der Schoor (1525) – 7001335 Joost Jansen (1660) 1 – 0
Bord 8 9029064 Leo Paalvast () – 6286236 Paul Neering (1619) 0 – 1
Gemiddelde rating: 1768 Gemiddelde rating: 1781
Totaal 4 – 4
Wedstrijdleider Ben de Leur

Eerste team veilig in eerste klasse Aris de Heer N1 - Het Spaarne N1 3½-4½

Gepost op door — 2 reacties ↓

Een week na de prettige avond in Nieuw-Vennep was er maandag opnieuw een team dat een uitwedstrijd speelde, dit keer het eerste team en wel tegen Aris de Heer.

Aris de Heer speelt in Middenbeemster, een eindje weg, maar prima per bus te bereiken. Bus 305 rijdt in 35 minuten via Amsterdam-Noord, Ilpendam, Purmerend en Zuidoostbeemster van het Centraal Station in Amsterdam naar Middenbeemster en stopt daar voor de deur van het Cultureel Centrum Onder de Linden, waar de schaakclub zijn thuiswedstrijden speelt. En terug gaat de bus ook, laat op de avond zelfs nog elk half uur.

Cultureel Centrum Onder de Linden klinkt groots en het kan zijn dat ik niet het hele gebouw gezien heb, maar het zaaltje waar gespeeld werd was ongeveer van de omvang van een van de zijzaaltjes in de Laan van Berlijn. (Hé, dat is de connectie: Unter den Linden en wij spelen op de Laan van Berlijn!) Geeft niets, voor schaken is niet veel nodig, de ruimte is uitstekend geschikt, de bar kan zelf bediend worden, alleen een analyseplek buiten de speelzaal zou nog fijn zijn. Dat er in Middenbeemster ook echt aan cultuur gedaan wordt was wel te zien aan de tafelopstelling: bord 3 t/m 6 zaten op een soort podium (een opstapje van zeg 30 cm), de hoogste en laagste twee borden op “publieksniveau”.

Na vorig jaar op het nippertje aan degradatie te zijn ontsnapt waren we dit seizoen met overwinningen op Volendam en De Uil veel beter gestart en voorafgaand aan deze wedstrijd stonden we met vijf matchpunten redelijk veilig. Maar Aris de Heer was met twee matchpunten een directe concurrent en om het niet op de laatste wedstrijd te laten aankomen konden we met minimaal een gelijkspel het klassebehoud defintief zeker stellen.

Het voordeel van toeschouwer zijn is dat je het eerste uur gewoon kunt overslaan, want toen ik binnenkwam waren er op de meeste borden nog hooguit een paar pionnen geruild. Bij Jan Vos ging daarna in hoog tempo al het zware materiaal van het bord en volgde een logisch remise-aanbod. Omdat ik de enige vrij rondlopende clubgenoot was vroeg Jan aan mij wat te doen en ik adviseerde hem even met zijn captain, Frans Arp, te overleggen, ook al zat deze zwaar in de denktank. Maar nog voordat we verdere actie ondernamen werden we door een fanatieke tegenstander al erop gewezen dat we volgens de competitieregels niet over het remisebod mochten overleggen. Nou, daar had hij helemaal gelijk in en in feite hadden we dat ook nog niet gedaan. Jan besloot vervolgens zelf maar even de stand op de andere borden te bekijken en nam daarna het aanbod aan, ½-½. (Dat zou ik hem ook geadviseerd hebben, haha!)

Op die andere borden zag het er intussen erg goed uit voor Frans Arp en Sander Schilthuizen. Frans had met zwart de torens verdubbeld op de h-lijn, waar de witte pion al was geslagen, en de gerokeerde koning kwam daardoor zwaar onder vuur, ook al omdat de aanval ondersteund werd door de dame over de diagonaal a6-f1. Sander, met wit, gaf met een loper op h6 continu druk op de zwarte koningsstelling en de andere loper, op g2, belemmerde de natuurlijke ontwikkeling van de stukken van zijn tegenstander danig. Twee prachtige clubbladwaardige partijen die beide gewonnen werden.

Wie het echt zwaar had was Loek Veenendaal. Op bord 1 speelde hij tegen de superster van Aris en ik zag zwarte pionnen op f5, g4 en h4, netjes gedekt door de dame, op Loeks koning afkomen. Daarbij stond er een witte toren myterieus verdwaald op a4 tussen allerlei pionnen ogenschijnlijk weinig te doen. Maar Loek kan een potje schaken en een half uur later waren de dames en een stuk of wat pionnen geruild en zag het er weer hoopvol uit.

Van de partijen van Joost Jansen, Aad de Bruijn, Keimpe Knijft en Leo Littel had ik het idee dat de remise-marge de hele avond nauwelijks werd overschreden, al werd het bij Leo op het laatst nog even billen knijpen. Betere schakers (dan ik) moeten daar nog maar eens hun oordeel over vellen, feit is dat in de loop van het derde wedstrijduur op al die borden remise werd overeengekomen, in de regel zonder overleg met welke captain dan ook. Ja, wel door Joost hoor.

Bij bord 1 ontstond op een gegeven moment wat tumult en toen ik ging kijken zag ik dat Loek plotseling een stuk achter stond. Iets van “een gepende pion is een slechte verdediger” leek het op. Of het nou een kapitale blunder of een geforceerde combinatie was werd me niet duidelijk en dat hoor ik misschien nog wel een keer. Het was jammer voor Loek dat het zo eindigde, want hij had zich knap verdedigd, maar het stond de teamoverwinning niet in de weg: 3½-4½.

Het echte einde van Loeks partij heb ik niet meer meegemaakt, want de bus van half twaalf lonkte en daar had ik na weer een geslaagde avond toch ook wel zin in. Met zeven matchpunten staan we nu zo maar gedeeld tweede. Rare poule weer, ZSC Saende is met twaalf punten al lang en breed kampioen en wij staan daar nu met HWP en De Wijker Toren achter en daar kan Volendam morgen ook nog bij komen. Veilig, dat wel, en dat is een felicitatie aan het hele team waard!