Maandagavond speelden we tegen De Uil. Net als tegen De Vennep spelen we dit seizoen met al onze teams tegen alle teams van De Uil. Meestal verliezen we de wedstrijden tegen De Uil na een spannende avond met een klein verschil, maar dit keer wonnen we. Het zoetst zijn de overwinningen waarbij niemand van het team verliest en ook dat gebeurde: winst voor Frank en Robert, de rest speelde remise.

Om met mijn eigen partij te beginnen, die was al om kwart over 9 klaar. Veel gemanoeuvreer, afruilen van de dames en nog wat materiaal en dan een remise-aanbod op zet 21, tja, dat sla je niet af.

Het voordeel was dat ik daarna veel gezien heb van wat er op de andere borden gebeurd is. De eerste partij die de aandacht trok was die van Wim. Wim had al eerder zijn frustratie geuit dat hij weer zo stom was geweest om in de opening een pion te verspelen, maar kwam nu blij vertellen dat hij hem weer terug had. Ik keek even naar de stelling, het was na zet 14 van zwart, en vroeg me af of hij wel wist dat-ie een stuk achter stond. Hmm, die opmerking hield ik maar voor me en inderdaad was het gepende paard op e4 voor het grijpen al had wit mogelijk nog wel een betere verdediging in huis dan wat nu op het bord kwam. Wijsheid achteraf (en met hulp van de computer) is dat Wim op zet 15 met Dh4+ de winst binnen bereik had kunnen hebben, maar de stelling was wel erg ingewikkeld. De ruil op e5 pakte eigenlijk slecht uit en na de dappere zet 19. … Lxf1 kwam wit vol binnen op h7 voor een verwoestende aanval op de koningsstelling. Hij koos er echter voor om de dames af te ruilen, waardoor de torens van zwart zeer actief kwamen te staan. Mooi moment voor een listig remise-aanbod en dat werd geaccepteerd. De stand was nu 1-1.

Intussen waren op de borden van Frank en Rykle gunstige stellingen ontstaan, had Robert het een beetje moeilijk en speelde Noud een niets-aan-de-hand partij.

Bij de partij op bord 5 had Frank ondanks materiële gelijkheid voortdurend een groot overwicht, maar na torenruil op g3 (zet 29) zou dat voordeel toch vervlakt zijn en had ik het nog moeten zien. De situatie veranderde dramatisch na 29. … Td8, waarmee zwart een volle toren verblunderde en daarna spoedig opgaf, 2-1.

Op bord 4 was Rykle een moeizame openingsfase tegen de altijd lastige toernooitijger Gerard Draaisma goed doorgekomen en hij won plotseling een stuk met de bijna á tempo uitgevoerde zet 22. … c6. Vervolgens leek de partij moeiteloos naar winst te worden uitgeschoven, maar na de 37e zet van wit ontstond een complexe situatie. Ik moet zeggen dat ik als toeschouwer maar één zet zag: 37. … Le3+, maar dat had het grote voordeel in één klap weggegeven. De oplossing die Rykle koos, 37. … Td8, was nauwelijks beter, want de vrijpion op de d-lijn kan niet verzilverd worden en de stelling met één pion minder kan wit waarschijnlijk wel overleven. Niet onverstandig dat hij korte tijd later toch maar berustte in remise. Nog een stukje computerwijsheid: de winnende zet was 37. … Tc1+. Na nog een schaakje op c2 kan de promotie van de witte d-pion worden voorkomen met een zet als Lc7. Nog een hele operatie hoor, je moet het allemaal maar zien.

Noud had al eens bij mij geïnformeerd hoe de stand in de wedstrijd was en ik had hem gezegd dat hij niet te grote risico’s moest nemen en dat remise OK was. Daarom ging hij zetherhaling niet uit de weg ondanks dat hij een licht betere stelling had. Nuttig halfje en de stand werd zo 3-2 voor ons.

Als laatste was Robert nog bezig. Die speelde zoals gezegd een moeizame partij. Ik had het prima gevonden als hij het remise-aanbod, dat hij desondanks kreeg, had aangenomen, maar Robert rook bloed en wilde doorvechten voor winst. Ieder ander zou op de 26e zet waarschijnlijk exf3+ hebben gespeeld, maar hij koos na enkele pionzetten voor het riskante 28. … Ld8 en kwam zo zelfs een pion achter. Terwijl de vermoeidheid vat kreeg op de tegenstander (de witte toren hopte maar doelloos op en neer over de d-lijn) werkte Robert zet voor zet aan een tegenaanval en sloeg uiteindelijk na een kleine onachtzaamheid toe op zet 49, winst en 4-2!

Zo kwam er een mooi einde aan onze vijfde wedstrijd, het was pas de tweede overwinning, dus verdere illusies hoeven we niet te hebben in dit seizoen. We kijken alleen nog uit naar de laatste wedstrijd, thuis tegen Hoofddorp, maar dat is pas in april.

 

 

 

 

–

Wat gebeurde er op zaterdag 3 februari op de GSV locatie, Schubertlaan 37 te Heemstede? Een KNSB ronde zoals er vele zijn geweest vol gepassioneerde schakers maar deze ronde was toch anders dan de andere. En dan bedoel ik degene die met de zwarte stukken speelden voor het Combi team. Een mysterieuze invloed tussen de spelers op de borden 1, 3, 5 en 7 die met elkaar een onderling verbond moeten hebben gesloten om tijdens de rust met 0 – 4 achter te staan. Degelijke openingen zoals een Spaanse en Caro Kann en een Siciliaan kwamen daar op de borden dus daar lag het niet aan. Als eerste was daar op bord 3 Bré de Roo, die zei een stuk te hebben verloren na amper 30 minuten spelen. De zeer getalenteerde speler die een hoge rating heeft op Chess.com maar met weinig ervaring aangaande de klassieke variant van 40 zetten bedenktijd in 90 minuten nam te snel een centrumpion in de opening waarna witspeler Jan Veerman eenvoudig met een loperzet tegelijkertijd twee paarden kon aanvallen waarvan er één moest vallen zonder enige compensatie. Diepe zucht bij Bré die nog wel doorspeelde maar kansloos ten onder ging. Direct daarop onze dirigent Pim Abbestee, steun en toeverlaat van de laatste externe wedstrijden als puntenpakker, die meteen had opgeven. Gaf pardoes zelf een paard cadeau op veld e5. Witspeler Nico Koning wreef nog even in zijn ogen, keek in het rond waarbij kleine lachrimpeltjes verschenen en nam het paard. En toen er twee zetten later er ook nog met dreiging ontstond op veld h7 was het genoeg.

Maar niet voor uw verslaggever/non-playing teamcaptain. Want 30 minuten daarna, onze onvolprezen 1e bordspeler Theo Kroon, met de mededeling dat ook hij een vol stuk had weggegeven. Geen geldige reden, niet gedwongen door subtiel spel van de sympathieke Volendam speler Jan Tol, maar gewoon in een wat mindere staand beginnend middenspel. Maar de gifbeker was nog niet leeg. Na een korte periode rust te hebben gehad kreeg ik net het verbluffende nieuws dat ook Henk Post een stuk had geblunderd. Weliswaar stond tegenstander Jan Veerman (andere Jan) beter, maar toch. Hier waren dingen gaande waar ik als teamcaptain krachtig tegenop moest treden. Dus tijdens de rust heb ik de witspelers bij elkaar geroepen en hen de boodschap gegeven alles op alles te zetten om nog een gelijkspel te veroorzaken. Onze witspeler Sybe Terwee op bord 6 nam het letterlijk op en ging er vol voor en won door een prachtige combinatie een dikke pion op veld e5.

Tegenstander Henk Veerman (andere Veerman) ging er nog eens goed voor zitten en probeerde tegenspel te creëren met twee verbonden vrijpionnen op de damevleugel. Moeilijke stelling en Sybe nam daar de tijd voor om de plus vast te houden. Te veel tijd want zet 40 moest nog worden gespeeld en toen kwam het besef dat er een nul moest worden genoteerd wegens tijdsoverschrijding. Sybe vervloekte de goden en verliet geëmotioneerd, met slaande deuren, de speelruimte. Kwam nog wel even terug, feliciteerde zijn verbluffende tegenstander en vertrok definitief. Even trilde de zaal nog na en uw teamcaptain nam zich voortaan voor wat rustiger aan te doen tijdens de bespreking in de rust. Het team heeft reeds een verloren stand nu maar nog 3 partijen te gaan. Robert Balm speelde tegen oudgediende Frans Vlugt. Frans heeft wat ratingpunten verloren de afgelopen jaren maar had weinig moeite met onze Robert. De Combispeler deed het naar behoren maar ook hier een groot ratings verschil. Het einde van de partij was nog het leukst toen er een grappig eind motief op het bord ontstond met een promotiepion. Wel de 6de nul van de middag. Langzaamaan begon ik te vrezen om te verliezen met 8 nullen. Op bord 4 Jan Koopman. Ook hier zo’n 200 ratingpunten verschil. Een Morragambiet presenteerde Jan zijn tegenstander Reinier Bodemeijer. Gevochten heeft Jan. Gezocht naar gaten, prikken uitgedeeld. Agressief gespeeld en alles, maar dan ook alles gegeven. Maar er werden, ondanks het late uur, geen cadeautjes meer uitgedeeld. Reinier won en er resteerde nog één partij. En wat voor een partij! Martin Zegstroo, onze zeer ervaren speler tegenover de nummer twee van Volendam, Erik Steur. Een meeslepend gevecht waarin het middenspel de Volendamspeler het voor het zeggen had vanwege een lastige dubbelpion van Martin op de C lijn en een vrijpion voor Erik op de A lijn die in de toekomst voor het volle punt moest gaan. Toch kreeg Martin het voor elkaar de A pion te pakken en plots ook kleine kansen de partij te winnen!! Echter, zover kwam het niet, maar de teamcaptain was zielsgelukkig met het halfje van Martin. Geen 0-8 maar 0.5 – 7.5 verloren. Dat ziet er toch compleet anders uit… toch? Dankzij Martin… wat een speler!

	Combiteam KL 2	Rating		Volendam 1	Rating	Ronde 5
	Kroon, T. (Theo)	1936		Tol, J.H. (Jan)	2003	0 – 1
	Zegstroo, M. (Martin)	1794		Steur, E.T.M. (Erik)	1919	½ – ½
	Roo de, B. (Bree)	1772		Veerman, J.M.M. (Jan)	1811	0 – 1
	Koopman, J. (Jan)	1589		Bodemeijer, R. (Reinier)	1793	0 – 1
	Abbestee, W.G. (Pim)	1567		Koning, N.C.A. (Nico)	1836	0 – 1
	Terwee, S.J.S. (Sybe)	1601		Veerman, H.P.J. (Henk)	1654	0 – 1
	Post, H. (Henk)	1422		Veerman, J. (Jan)	1617	0 – 1
	Balm, R. (Robert)	1476		Vlugt, F. (Frans)	1641	0 – 1
	Gemiddelde Rating:	1645		Gemiddelde Rating:	1784	½-7½