Afgelopen donderdag (24 november) speelde S.V. Het Spaarne 2 thuis tegen Z.S.C. Saende 3 uit Zaandam. Het Spaarne kende 3 invallers. Onze voorzitter Bert Bergshoeff nam plaats op bord 4, oud-voorzitter, en weer als schaker herintredende, Ted Bijvoets op bord 7 en nieuw lid Ronald van Kempen op bord 6. Zij deden het voortreffelijk, een honderd procent score!

Bert stond na de opening wat beter en op het moment dat een remise aanbod bijna hardop werd uitgesproken maakte Bert’s tegenstander een blunder, waarna Bert relatief snel het volle punt kan binnenhalen.
Ted Bijvoets zijn partij heb ik niet goed kunnen volgen maar na afloop heb ik begrepen dat het een regelmatige overwinning was.
Van de partij van Ronald van Kempen heb ik alleen het eindspel meegekregen. Paard eindspel met een pion meer. Altijd lastig om te winnen, maar dat gebeurde dus wel. Laten we het erop houden dat de eindspel techniek van Ronald uitstekend is ontwikkeld.

Ook de vaste teamleden van het 2e deden het uitstekend. Op bord 1 speelde Paul Ruber tegen de sterke Peter Roggeveen. Na een evenwichtige openingsfase deed de tegenstander zichzelf de das om met een paar slordige zetten. Het weggeven van de gelijke stand werd dankbaar door Paul aanvaard en vlotjes omgezet naar het volle pond.

Bord 2 was van tevoren al een belofte, immers Joost Jansen schaakte al 11 externe partijen achter elkaar naar de volle winst. En jawel ook de twaafde partij is binnen. Zwartspeler Frans Rappange was in het begin kwistig met het weggeven van tempo’s. Joost speelde alleen “gezonde” ontwikkelingszetten tegen, en gaandeweg verergerde de zwarte spelling. Een hangende pion op d6, een verzwakte koningsvleugel en tot overmaat ook nog eens geen tegenspel op de damevleugel. Omdat de zwartspeler zijn paard aanraakte en er toen achter kwam dat het gekozen veld een blunder zou zijn, moest Frans een ander veld voor het paard uitkiezen. Dat pakte zo uit dat de partij binnen enkele zetten kon worden beeindigd. Weer een vol punt voor het Spaarne.

Paul Mathot en Pim Abbestee (ook al zo’n speler die extern boven zichzelf uitstijgt) behaalden ook het volle punt. Voor Paul Mathot prettig (dat is het natuurlijk altijd) omdat na zijn onterechte nederlaag van de vorige ronde, voor de eerste keer het volle punt heeft kunnen binnenhalen. Voor de meetellers: het klopt, we staan 7-0 voor.

Nog één partij te gaan en het valt me zwaar. Op bord 3 speelde ondergetekende tegen Jaron Rosegg. Na een voor mij onbekende (Fantasie) variant van de Caro-Kann (1.e4-c6 2.d4-d5 3.f3) ontstond er een wild west partij waarin de zwartspeler werd geveegd. Wit speler Rosegg was na afloop zo vriendelijk om één en ander uit te leggen waardoor er voor mij weer hoop gloort. Ik weet nu welke foute zetten (lees plan) in het vervolg moet worden vermeden.

Er zijn van die dagen dat alles naar je toevalt. Zo’n dag was afgelopen zaterdag te Zaandam. Het Spaarne 1 speelde tegen Z.S.C. Saende 2 en het was, na twee nederlagen, belangrijk deze match niet te verliezen als we kans wilden houden op handhaving in de promotieklasse. De stemming was goed voor aanvang en Het Spaarne 1 kon haar sterkste 8-tal opstellen. Ondergetekende was non-playing captain en zodoende in staat alles redelijk goed te volgen.

Na de openingsfase bleek op twee borden problemen te ontstaan voor onze Spaarne spelers, namelijk Frank Taylor en Frans Arp maar de rest kende geen problemen.
Frans op bord 5, met wit tegen Willem de Boer, liep tegen een voorbereide variant aan waardoor de zwartspeler beter uit de opening kwam en zelfs een volle pion oogste. Daarna speelde de witspeler een sterk middenspel met toren/paard tegen toren/loper en won de pion terug. Materiaal dermate gereduceerd dat uiteindelijk een remise het resultaat was.
Op bord 6 ging het met Frank Talyor helemaal mis. Frank, met zwart tegen Evert Blees, zag het bekende pionnetje op b2 staan. Zijn dame kon zich niet beheersen en nam de vergiftige pion. Luttele zetten later kreeg Frank een ware stormvloed van witte stukken over zich heen. Het bleek niet te keren en al na 2 uur spelen gaf Frank verbouwereerd op.

Op de andere borden stonden we redelijk tot zeer goed. Mooi was het om te zien hoe Sander Schilthuizen tegen Mels van de Water met zwart met een paar tempo’s meer uit de opening kwam en vervolgens zijn tegenstander geen enkele kans gaf om nog langszij te komen. Regelrecht af op een terechte zege.
Ook Loek Veenendaal op bord 4 tegen Robert Boes leverde een overwinning op. En dat in een partij die lange tijd in evenwicht leek te zijn. Een ernstige fout was de oorzaak van het tweede verlies van het Saende team.

Twintig minuten later op bord 1 was het weer raak! Onze speelster Colleen Otten dwong eerst een kleine verzwakking af op de damevleugel sloeg vervolgens onverbitterlijk keihard toe op de koningsvleugel. Tegenstander Dennis Rosegg had er vrede mee. Prettig is ook dat Colleen deze keer vroeg klaar was met haar partij. Meestal is zij als laatste nog bezig.
Ook Fer Mesman tekende voor een vol punt. Op bord 7, met wit tegen Sjaak Veth, kreeg Fer de kans het centrum af te sluiten. Zwart’s loper op b7 was een veredelde pion om nog maar te zwijgen over de opgesloten toren. De f-pion (f4 altijd goed) stoomde op, brak de koningsvleugel open en in hogere zijn was het pleit beslecht. Na deze vierde overwinning waren de 2 volle matchpunten binnen.

Aad de Bruijn tegen Remco van der Meer op bord 3 speelde remise. Alsook Leo Littel op bord 2 tegen Huib Middelhoven. Op beide borden stonden beide Spaarne spelers wat beter maar winst zat er niet in. Hoefde ook niet meer.

Afgelopen dinsdag speelde tijdnood, in de speelzaal van schaakvereniging Het Witte Paard te Haarlem, een belangrijke rol wat betreft de einduitslag. Op bord 5 vocht onze Paul Mathot een verbeten strijd uit tegen Marco Boekhout. Na lange tijd, met de zwarte stukken, een kwaliteit te hebben voorgestaan en met een betere stelling gooide de witspeler de knuppel in het hoenderhok. Door middel van een wanhoopspaardoffer op f4 trachtte de witspeler optimaal gebruik te maken van de tijdnood van de zwartspeler, wat wonderwel lukte. De materiële voorsprong van een volle toren verdween als sneeuw voor de zon. Eerst gaf Paul een volle loper weg en 6 zetten later was het pleit beslecht door het overzien van een paardvork. Resultaat: Paul volkomen uit het lood geslagen, gaf op en daarmee verloor het Spaarne de hoop op een gelijkspel.

Dat er niet meer inzat kwam mede door ondergetekende die met een vrijpion meer laf remise aanbood vanwege vermeende vermoeidheid (?!). Dus op bord 3 Paul Neering vs. René Schulenberg remise.  
Het moest dus van de anderen komen. Maar invaller Robert Balm, met zwart, op bord 4 had geen kans tegen Lex van Aalderen. Witte torens vielen de zwarte stelling binnen en er was geen houden aan. Ook Florin Omota moest zijn meerdere erkennen op bord 6 tegen Patrick v.d. Oord. Achteraf zei Florin dat hij nog moest wennen vanwege promotie van derde naar tweede klasse. Deze klasse is beduidend sterker, maar Florin had een gelijke rating t.o.v. zijn tegenstander. Dus een mooi compliment van de Spaarne speler naar zijn opponent dat deze sterker speelde en verdient het volle punt binnen haalde. Wel dus een derde nul!

Zijn er dan geen lichtpuntjes? Jawel! Joost Jansen, met zwart nota bene, presteerde het om voor de negende keer op rij zijn externe partij te winnen! Tegen Bart de Valk heeft hij ervoor moeten werken, maar op bord 2 brak het licht door gezien de brede glimlacht van Joost. Een andere topper in de externe competitie was Pim Abbestee, die genoegen nam met remise in een wat minder eindspel, spelend op bord 7 tegen Jan van Dorsselaar. Achteraf zei Pim dat zijn tegenstander vroeger een 2000 rating had en aldus stapte Pim tevreden rond.

Op bord 8 leek Wim Hoffenaar, na eerst goed te hebben gestaan, regelrecht te gaan verliezen. Maar op prachtige wijze hield Wim tegenstander Bob Crezee op remise. Let wel: Koning + Toren (Wim) tegen Koning + Toren en twee verbonden vrijpionnen op de g- en h-lijn (Bob). Klasse!

En tenslotte het eindspel van onze eerste bordspeler Paul Ruber. Rustig spelbeeld waar Paul met wit een betere stelling met paard tegen loper lange tijd mocht hopen op winst. Maar tegenstander de Ruijter hield met 100 loperzetten de stand in evenwicht.

Eindresultaat HWP 5 vs. Spaarne 2: 5-3. Uiteindelijke een terechte overwinning voor HWP.

Volgende ronde … nieuwe kansen.

Zaterdag 17 september is de competitie van start gegaan voor de NHSB promotieklasse. Deze is dit jaar zwaarder dan voorgaande jaren, mede doordat er een aantal sterke teams zijn teruggezakt uit de KNSB competitie. Zoals Aartswoud, onze eerste tegenstander. Dus vooraf gezond respect en maar kijken of wij een potje zouden kunnen breken. Uiteraard, zoals al meerdere keren is voorgekomen vorig seizoen, kwam een deel van het team te laat. Mag de pret niet drukken en Aarstwoud was soepel en dus zijn we allemaal een kwartier later dan gebruikelijk begonnen.

Rustig de openingen afwachten, zodat er na twee uur wat tekening zou ontstaan voor mijn verslag, is mijn gebruikelijke werkwijze. Maar een aantal spelers gooiden meteen vuurwerk op het bord, dus waren er veel rondjes nodig om het geheel in de gaten te houden. Het helpt dan niet dat je zelf ook moet spelen. Onze vaste eerste teamspeler Fer Mesman was verhinderd en ik nam plaats aan het zesde bord. Gelukkig, in mijn partij, een relatief rustig spelbeeld zodat er tijd overbleef om enige indrukken over te houden van het begin van de match.

Op bord 3 en 5 kwamen Aad de Bruijn en Frans Arp niet goed uit de opening. Aad (wit) had een probleem met een zwart pionnetje op c3. Hoewel tijdens de partij een woest gevecht om het centrum woede, bleef dat pionnetje op c3 een doorn in het linkeroog van Aad. Zeker nadat er een hulppion zich nota bene nestelde op het veld b2. Er was uiteindelijk geen houden meer aan, met een nul als gevolg. Frans wist, met een dikke pion minder en mindere activiteit, toch een eindspel te bereiken met toren plus loper vs. toren en drie vrijpionnen. Zag er goed uit voor zwart speler Erik van Toren, maar Koning Frans gaf geen krimp en sleepte er een remise uit.

Inmiddels op bord 2 en 6 een puntendeling. De partij tussen Michael Lie en Leo Littel heb ik nauwelijks kunnen bekijken, maar gehoord dat het evenwicht niet werkelijk werd verstoord. Voor mijn eigen partij geldt hetzelfde. Optisch leek ik, na de opening, wat voordeel te hebben. Maar mijn tegenstander maakte van dat oordeel gehakt bij de analyse na de partij. Overeenkomst tussen Leo en mij was dat onze tegenstanders een veel hogere rating hadden. Hoewel, baas boven baas. Onze nieuwe man in het team heet Frank Taylor die door de captain (ikzelf) op bord 4 werd neergezet. Natuurlijk wist ik niet dat daar de hoogste (en dus sterkste speler van Aartswoud?) rating speler Wilko van der Gracht kwam te zitten. Frank, overgekomen van Kennemer Combinatie, rechte zijn rug en bewaakte in een evenwichtige partij de remise tendensen. De kleine 250 ratingpunten verschil waren niet terug te zien.

En dan op bord 7 ons supertalent Loek Veenendaal. Zwaar seizoen vorig jaar, zoekende naar de stijgende lijn. Maar op de zaterdagmiddag, daar te Hoogwoud, kwam de oude Loek (is 25 jaar) terug op zijn niveau. Onnavolgbaar switchte zijn dame van vleugel om vervolgens een gatenkaas te creëren van zwarten gaten. Mat zetten bleek een formaliteit en dus een vol punt voor Het Spaarne, met een tussenstand van 3-3. Op bord 1 een ware krachtmeting tussen onze Colleen Otten en Marc Helder. Lange tijd een licht voordeel voor onze speelster. Een vroeg toreneindspel met een remise aanbod van zwart werd weggewuifd vanwege de actieve koning van wit. Maar het was niet genoeg. Na 5 uur spelen werd toch tot remise besloten waardoor er nog één partij bezig was en wat voor een partij.

De tussenstand was nu 3½-3½, met op bord 8 inmiddels van alles gebeurd wat schaken zo leuk kan maken. Pionoffers, wisselende kansen, vreemde materiaal verhoudingen (dame + toren vs. toren, loperpaar + paard), vrijpion (a pionnetje van Donner), remise aanbod dat moest worden geweigerd en met gevolg een zet te doen die niet goed is, grote tijdnood tot 2x toe, grote groep mensen eromheen die de beste stuurlui aan wal zijn en fluisteren wie er nu gewonnen staat dan wel remise. Alles overziende leek onze man aan het langste eind te trekken, zag een belangrijke zet (toren b7) over het hoofd, hield gelukkig nog een remise eindspel over en toen was daar plots, mat in één, midden op het bord. Schaken is een vreselijk spel voor bord 8 spelers met zwart.

Jawel, het tweede team van schaakvereniging ’t Spaarne is kampioen van de 3e klasse onderbond. Hoewel we een karrenvracht aan ratingpunten mee brachten naar de overige teams van het afgelopen seizoen en wij geen enkele match hebben verloren zat Santpoort 4 ons voortdurend op de hielen. Ook zij verloren geen enkele match en zij zullen zich nog wel achter de oren krabben vanwege de kansen die zij kregen in onze onderlinge match toen blunders van Arun Karwal en Florin Omota hun team op een riante voorsprong kwam. Maar het ene halve puntje kwam er niet doordat Paul Mathot uit een verloren stelling het halve punt redde en zo de eindstand van 3-3.

Op 31 maart onze laatste wedstrijd tegen het HWP 9 leek een formaliteit te worden. Op papier leken we onverslaanbaar en de wedstrijdleider bracht reeds voor de match champagne, sigaren en bloemen mee dat door enkele leden van HWP werd gezien. Een enorme motivatie golf streek over het team van HWP heen en onverwachts moesten de heren van ’t Spaarne alle zeilen bijzetten om de winst binnen te halen.

Zij zetten hun sterkste man op het laatste bord Stephan Blaas (1612) tegen Florin Omota maar die gaf geen krimp. Partij keurig in balans met een natuurlijk uitslag als gevolg: 0.5-0.5.

Rob de Haan en Paul Mathot hadden tezamen 400 ratings meer dan Richard Fitschy (1566) en Wim de Ruig (1437). Maar lange tijd waren deze verschillen niet op het bord terug te zien. Wim de Ruig kwam zelfs beter te staan maar wist zijn plus pion niet om te zetten in winst 0.5-0.5 en Rob wist pas, toen de complicaties het grootst waren, zijn rating kracht te laten gelden en behaalde uiteindelijk de volle winst nadat heer Fritschy een remise aanbod had geweigerd.

Op bord 3 speelde Arun Karwal tegen Ger Dekker (1420), vroeger Spaarne lid in de tijd van Bouwmeester, nu spelend voor HWP. En ondanks de grote rating verschillen hield ook hier hield de heer Dekker uren stand, ondanks of wellicht dankzij een 1.f4 opening. Uiteindelijk toch een dik punt voor Karwal die, dat moet worden gezegd, geen enkel moment in gevaar is geweest.

Onze grootmeester Paul Ruber trad aan tegen Frits Bakkes (1515) en deze Frits had geen last van het feit dat hier een verschil van 500 rating aan sterkte op het bord zou zijn. Ziedend van energie plaatste hij een aanval ten kosten van een kwaliteit en later een stuk waarvan Paul toch een half uur bedenktijd nodig had om de angel uit het spel van wit te krijgen. Wat resteerde was toch gewoon een vol punt van onze man uit Heemstede.

Baas over baas, de reserve man op deze kampioenswedstrijd was Pim Abbestee met een totaal score van 5 uit 5. Een 100% score gebeurt niet vaak en is een felicitatie waard!!

Echter, het kan worden overtroffen. Joost Jansen had op bord 2 de kans om 7 uit 7 te scoren en slaagde hierin glansrijk in tegen Ton Deutekom (1603). Joost Jansen, FIDE arbiter van internationaal niveau, werd na afloop speciaal geëerd door de overige teamleden met de champagne, sigaren en bloemen. Jawel, daarvoor was het één en ander ingekocht. Voor Joost dus dubbel feest, 100% plus een kampioenschap.

Mogen het volgend seizoen net zo goed gaan. Hulde aan alle spelers (en invaller Robert Balm) van het tweede.

Paul Neering

	S.V. Het Spaarne 2	1760	HWP Haarlem 9	1525	5	1
1.	Paul Ruber	2030	Frits Bakkes	1515	1	0
2.	Joost Jansen	1720	Ton Deutekom	1603	1	0
3.	Arun Karwal	1832	Ger Dekker	1420	1	0
4.	Paul Mathot	1638	Willem de Ruig	1437	½	½
5.	Rob de Haan	1736	Richard Fritschy	1566	1	0
6.	Florin Omota	1605	Stephan Blaas	1612	½	½

Afgelopen donderdag speelde het tweede van het Spaarne tegen het vierde team van Aalsmeer. Op papier zouden we op alle borden een duidelijke rating voorsprong hebben en dus ging de teamleider ervan uit dat het Spaarne 2 ook deze ronde de winst naar zich toe zou trekken. Dat dit, voor de tweede maal dit seizoen, een 6-0 overwinning werd was toch wel een verrassing.

Op bord 1 speelde Paul Ruber tegen Leo Buis (1459) die langzaam maar zeker van het bord werd geduwd en op bord 2 deed Joost Jansen tegen Jos Bakker (1575) hetzelfde waardoor Joost nu 6 uit 6 heeft gescoord!! Paul Mathot verklaarde na afloop een wending over het hoofd te hebben gezien, maar zag tijdens het middelspel zijn tegenstander Marco Hutter (1319) mindere zetten doen en ten slotte een blunder begaan. Marco zag in een voor hem lastige stelling een penning van de dame over het hoofd, waardoor ook Paul het volle punt binnenhaalde.

Rob de Haan op bord 4 was tegen Tom van der Zee (1373) het eerste klaar. Een snelle en regelmatige overwinning waarin de voorsprong van een kleine 400 rating zich deed gelden.
Interessanter was de partij tussen Florin Omota vs. Fred Buskermolen (1663) op bord 5. Deze partij was door de tactische opstelling van Aalsmeer de enige waar onze tegenstander een hogere rating had.
Na een rustige opening met zwart kwam Florin in het voordeel toen hij het centrum in handen kreeg door het opspelen van de centrum pionnen. Toen ook zijn toren diep was binnen gedrongen leek het punt binnen. Een moment van onoplettendheid zorgde er echter ervoor dat Florin de kwaliteit weggaf, plus de samenwerking van de overige stukken, en hij stond toen in hogere zin verloren. Zijn tegenstander moest het wel doen met een grote tijdnood en kreeg ook nog een tijdstaf van twee minuten wegens het uitvoeren van een onreglementaire zet. Hoewel ook Florin in grote tijdnood kwam bleef hij kalmer en op tactiek haalde hij toch nog de partij binnen. Zuur voor Fred en opluchting voor Florin.

Tenslotte onze man Pim Abbestee tegen de ratingloze Gerard van Beek. Pim kwam beter uit de opening maar dat verzandde tijdens het middenspel. Pas in het verre eindspel, waar het nog alle kanten op had kunnen gaan, bleek de routine van Pim de doorslag te geven. Ook Pim staat nu op een 100% score, 5 uit 5!!!

Aanstaande donderdag de thuiswedstrijd tegen HWP. Winnen we die, dan wacht ons het kampioenschap en terugkeer naar de tweede klasse.

Bloemen en champagne worden pas na de wedstrijd van komende donderdag besteld, we verkopen de huid niet voordat de beer geschoten is.

Schaakgroet Paul Neering

	S.V. Het Spaarne 2	1711	S.C. Aalsmeer 3	1477	6	0
1.	Paul Ruber	2030	Leo Buis	1459	1	0
2.	Joost Jansen	1720	Jos Bakker	1575	1	0
3.	Paul Mathot	1638	Marco Hutters	1319	1	0
4.	Rob de Haan	1736	Tom van der Zee	1373	1	0
5.	Florin Omota	1605	Fred Buskermolen	1663	1	0
6.	Pim Abbestee	1542	Gerard van Beek		1	0