Het Spaarne bekert verder Ronde 2: De Pionier - S.V. Het Spaarne : ½ - 3½

8 maart 2015 (door Sander Schilthuizen)
Uit het niets leek Loek Veenendaal op te doemen in de donkerte vlak voor Haarlem CS, als in een ietwat bruin geworden kleurenfilm uit 1950. Hij had een trein gemist en zijn telefoon niet bij zich. Zijn late komst woelde de gedachte op hoe stipt ik was op zijn leeftijd. Niet veel beter denk ik. Loeks verstrooidheid is meestentijds aandoenlijk.

Waar ging het om? Om de bekerwedstrijd tegen schaakclub De Pionier uit Abbekerk. Volgens de teamcaptain van Abbekerk, Arnold Velthuis, was deze 5e maart 2015 een gedenkwaardige dag, omdat voor het eerst in de clubgeschiedenis een ronde verder kon worden gebekerd.

De entourage was verbluffend en charmant tegelijk. We zaten met onze ruggen naar vrijblijvend biljartende dames, op de kop van de bar een groepje donderdagavonddrinkers waarvan de man tegen één van de jongere vrouwen wist te melden dat de seks op een gegeven moment wel behoorlijk schuren ging. Toch? Uit de speakers klonken belegen hits uit de jaren ’80: George Michael met dat dieptrieste nummer waarin hij helemaal in het wit in een witte kamer een voorbije liefde bezingt. Dit lied was ooit modern en werd nu zomaar weer tot leven gebracht in uitspanning Het nieuwe Bonte Paard te Abbekerk, terwijl 8 schakers zich probeerden te concentreren op een niet onbelangrijke bekerwedstrijd (nou ja, belangrijk?). In zo’n entourage kunnen de blunders als goedaardige gremlins uit de lucht komen vallen. Een beetje strenge FIDE-arbiter had zo’n speelveld zonder aarzeling afgekeurd. Er was nog een schuifwand die halverwege de avond half dicht ging, dat wel.

Tegen die tijd had was mijn partij tegen (Gerco Stapel) al afgelopen. In een opening waarvan ik na 10 zetten al spijt had (te weinig dynamiek) meende ik een pion te kunnen winnen. De pion bleek onbedoeld een beetje giftig, ook al stond hij niet op b2. Ik durfde verder niet meer met water te gooien, ook al lieten de gremlins zich nog niet zien. Wit kreeg flinke compensatie en een niet benutte kans om de pion met veel activiteit terug te winnen. Na een onnauwkeurigheid van mijn kant was het remise-aanbod van mijn tegenstander welgemikt.

Aad de Bruijn probeerde een minuscuul voordeeltje, het bezit van een open d-lijn, uit te buiten. Dat lukte niet helemaal, maar uiteindelijk slaagde hij mede door de krappe tijd van zijn tegenstander (de talentvolle Toine Molenaar) erin een verre vrijpion te maken. Dat was beslissend.

Paul Neering ging voortvarend van start tegen Arnold Velthuis door zijn damevleugel voor even onontwikkeld te houden en met een toren op h6 en een dame op h5 mat te dreigen tegen de witte koning op h1. Het mat kon alleen worden afgewend door de verzwakking g2-g4 en samen met de ongecoördineerde stand van wits stukken was dat voldoende om het volle punt binnen te slepen.

Loek Veenendaal was als laatste bezig. Hij bouwde een dynamische stelling op met een voor zwart knellende pion op e5 die eventueel kansen gaf op een koningsaanval. Een onnauwkeurig (h2-h4) deed de stelling kantelen. De zwartspeler (Lukas Boots), niet meer gezegend met veel speelminuten, duwde zijn achtergebleven d-pion achteloos op het controleveld d4 en toen besefte Loek dat het nog een zware strijd kon worden waarin alleen zwart winstkansen had. Desalniettemin wist Loek in een eindspel zijn torens dermate actief neer te zetten dat een geofferde pion zich met rente terugbetaalde. Een truc leverde even later nog torenwinst op en toen liet de zwartspeler zich bewijzen dat zijn kale koning kansloos was tegen de witte toren.

De sfeer in Abbekerk bracht nog een vertederende glimlach op onze lippen toen we ons ver na het middernachtelijk uur langs de haventerreinen van Amsterdam-West huiswaarts spoedden. Het was in ieder geval geen smadelijke zeperd geworden.

 

 

De Pionier 1638 S.V. Het Spaarne 1818 ½
1. Toine Molenaar 1502 Aad de Bruijn 1966 0 1
2. Gerco Stapel 1790 Sander Schilthuizen 1858 ½ ½
3. Lukas Boots 1681 Loek Veenendaal 1745 0 1
4. Arnold Velthuis 1580 Paul Neering 1704 0 1

 

Bekerteam neemt eerste horde Ronde 1: S.V. Het Spaarne - Degoschalm : 2 - 2

1 februari 2015 (door Bert Bergshoeff)
Als promotieklasser zijn er voor Het Spaarne ieder jaar gezonde perspectieven om ver te komen in de NHSB-beker. Vorig seizoen werd inderdaad de halve-finale & finale-dag gehaald, met een derde plaats als mooi resultaat, maar de beker is ook een slangenkuil. Viertallen zijn geen achttallen, er zijn soms verre uitwedstrijden op ongemakkelijke avonden en door de rare regel dat bij 2-2 het laatste bord afvalt kunnen teams met slechts twee sterke spelers het ver schoppen.

De loting voor de eerste ronde leek niettemin ideaal, het kleine Degoschalm uit de verste uithoek van West-Friesland kwam bij ons op bezoek. Weliswaar waren Frans, Loek en Sander niet beschikbaar, het resterende viertal Aad de Bruijn-Leo Littel-Rob de Haan- Paul Neering leek ruimschoots voldoende om de derdeklasser uit Westwoud af te serveren. Maar ja, de snoodaards zetten hun beste spelers op de laatste twee borden, die versloegen Rob en Paul en daarna moesten Aad en Leo beiden winnen om door te komen. Dat gebeurde uiteindelijk ook en veel gevaar is er niet geweest, maar er moet maar niets misgaan. Enfin, we zijn door, we wachten op de loting en we staan op scherp voor de volgende ronde. Op naar de finale!

S.V. Het Spaarne 1818 Degoschalm 1655 2 2
1. Aad de Bruijn 1966 Carlo Oud 1572 1 0
2. Leo Littel 1871 Bas Doodeman 1602 1 0
3. Rob de Haan 1731 Frits Greuter 1565 0 1
4. Paul Neering 1704 Lourens van Veelen 1881 0 1