Bewolkt was het afgelopen zaterdag, redelijk aangenaam om zonder jas af te reizen naar Schagen. Omdat we het afgelopen seizoen zijn gepromoveerd mogen we het weer gaan proberen in de 5e klasse van de KNSB. Providercheck.nl Magnus II, een schaakvereniging met een onmogelijke naam (:)), was onze tegenstander.  Ons Combiteam bestaat uit spelers van twee clubs (Het Spaarne en Heemstede) aangevuld met Jan Koopman uit Wormer, geharde spelers die hun sporen hebben verdiend. Twee seizoenen geleden zijn we keihard gedegradeerd uit die 5e klasse, nu met enig fortuin teruggekeerd.

Maar toch.

Op de heenweg merkte een speler van een hoger bord op dat we hopelijk niet met 8-0 ten onder zouden gaan. Dan te bedenken dat de teamcaptain, uw verslaggever, nog niet had gemeld dat wij ons in een underdogpositie bevonden. Ik had de indruk dat de meeste spelers geen idee hadden welke kopstukken tegenover hen zouden plaatsnemen. Dus het grootste deel van ons team zag de wedstrijd met niet gering optimisme tegemoet en we vervolgden onze saaie rit naar de kop van Noord-Holland via de A9. Het moge inmiddels duidelijk zijn: op elk bord hadden wij een kleine 200 ratingpunten minder te bieden dan onze tegenstanders en dat voedde bovenstaande gedachten.

Bij binnenkomst troffen we een zaal met gemoedelijke, vriendelijke mensen, waar ook het eerste van Providercheck.nl Magnus zou gaan spelen, weliswaar op een kleine verhoging, maar toen ik IM Bosboom daarop zag lopen vond ik dat wel terecht. Wij zijn nog niet zo ver :).

Bij aanvang van de partijen kwam nog de opmerking van een plaatselijk notabel dat na de partij het wellicht leuk zou zijn om het vernieuwde centrum in Schagen onveilig te maken. Ik bedacht dat, na onze nederlaag, er weinig tot geen animo zou bestaan om daar dan te gaan feesten.

Precies om 13.00 uur werden de klokken ingedrukt en relaxt werden de eerste zetten uitgevoerd. Omdat uw reporter een voor hem bekende opening op het bord kreeg, was er genoeg tijd om te gaan kijken hoe mijn teamgenoten zich ieder door de openingen zouden slaan. Uiteraard nog veel te vroeg voor conclusies maar tijdens mijn regelmatige bezoekjes aan de borden kwam het besef dat bijna iedereen goed uit de startblokken was gekomen. Alleen Robert Balm (bord 6) stond minder. Daarom sloop de gedachte binnen dat we wellicht een matchpunt zouden kunnen binnenhalen. Echter, ook ik wist dat pas na 16.00 uur de meeste partijen pas echt beslist zouden worden, dus was het zaak af te wachten en te blijven kijken naar de ontwikkelingen op de borden.

Het was heerlijk om te zien dat de al eerder genoemde Jan Koopman, met wit en met een flinke dosis opportunisme, de zwarte stelling in zijn greep hield: de zwartveldige loper van zijn tegenstander kon zich niet ontwikkelen en daarmee blonk er ook geen rokade in het vooruitzicht…. dus veelbelovend voor Jan.

En dan plots stond Henk Post tegenover me….. gewonnen! Jawel, onze man uit Heemstede op bord 8 stond beter en na tweeënhalf uur spelen kwam hij een kwaliteit voor. Slechts een half uur later had Henk het volle punt al binnen. Geweldige speler die Henk en ik kon ons eerste punt van deze competitie, en van deze match, noteren.

Nog steeds hadden mijn teamgenoten goede stellingen, op die van Robert Balm na. Hij stond nu twee pionnen achter zonder compensatie. Kan verkeren. Op bord 1 speelde Theo Kroon een goede partij tegen David de Visser. Niet spectaculair, maar met wat ruimtevoordeel ontstond er een eindspel met loper/paard/koning plus een zestal pionnen aan beide zijden. Na goed spel van Theo bleek dit eindspel gewonnen en konden de Zweedse gehaktballetjes worden geserveerd! Wat een begin en dat voor 16.00…. zou het dan toch?

Jazeker!! Jan Koopman, op bord 3, verzilverde zijn gewonnen stand en bracht de tussenstand naar 0-3. Gezien mijn eigen partij op bord 5 en de volle pion meer op bord 4 van onze nieuwe speler Sybe Terwee dreigde er een sensatie aan te komen. Op bord 2 speelde Martin Zegstroo (ook al een nieuwe man in ons team)  een moeilijke partij tegen de teamcaptain van Magnus (Jan-Pjotr Komen). Martin stond wat beter maar na een verkeerde gekozen variant, zoals hij achteraf zei, kwamen er ongelijke lopers op het bord. En ik dacht, dat is op zijn minst remise! Wat het uiteindelijk ook werd (0.5-3.5).

Nadat ik ook mijn partij tot winst kon schuiven was de buit binnen. Winst gepakt door het Combiteam tegen een veel sterker geachte tegenstander.

Onze enige wat onervaren speler Joren Braakhuis speelde op bord 7. Na een gelijk opgaande strijd offerde hij een kwaliteit om opkomende druk te vermijden en nam en passant twee pionnen mee. Onder tijdsdruk kwamen er van zijn tegenstander (Eric Bos) niet de beste zetten op het bord waardoor ook Joren zijn partij won. Inmiddels stond Robert Balm (bord 6) echt verloren met wat rommelkansjes en een kleine dreigend valletje. En u voelt het al aan komen: zijn tegenstander Herman maakte een enorme blunder waarna ook Robert het volle punt kon bijschrijven. Wel gaf Robert toe dat ie had gezwijnd. Maar hij glunderde daarbij van oor tot oor.

Toen was er nog één partij aan de gang: van Sybe Terwee op bord 4. Die stond een pion voor, maar in het middenspel bleek dat zijn tegenstander (Jos Hendriks) meer dan voldoende compensatie had gekregen. Na 4,5 uur spelen kwam een dame-eindspel op het bord met een pion minder voor Sybe. Echter, alles zat deze middag mee. Ook deze partij eindigde in remise waardoor er een eindstand ontstond van 1–7, zes partijen winst, twee remises.

En toen gingen we het centrum in, de bloemetjes buiten zetten en uitbundig onze zege vieren. Uiteraard. De middenstand te Schagen was zeer tevreden over ons. Want we realiseerden ons wel … dit was …. One of those days…..

Paul Neering