Het aardige van het begin van het seizoen is dat het koploperschap in de interne competitie vaak per week nog wisselt. Nadat Jan Vos de leiding nam in ronde 1 voerde een week later Sander Schilthuizen de ranglijst aan en is nu Aad de Bruijn de nummer één. Alles nog allemaal sterk afhankelijk van toevalligheden in de indeling, maar zo krijgt langzamerhand het klassement z’n vorm.

Aad is de enige met een score van 3 uit 3. In de tweede ronde speelde hij een aardige partij tegen Peter van Harn, waarin het er na 40 zetten nog redelijk gelijk uit zag, maar Peter uiteindelijk toch knakte:

Hierna volgde: 40. … Lh6 41. Kh1(?) Kf7 42. Pa3 Pf2+ 43. Kg1 Pd3 44. Pb1 Pc1 45. Pbd2 Pb3 en wit gaf op.

In die tweede ronde zagen we een nieuw gezicht op de club. Roland van Hartingsveldt hadden we tijdens het zomerschaak in De Waag al eens ontmoet en deze avond proefde hij hoe het is een lange partij in de Laan van Berlijn te spelen. Het werd een imponerende entree, want na een spannende partij wist hij te winnen van – niemand minder dan – Paul Neering.

Tien partijen waren er die tweede ronde en bij een indeling die het midden hield tussen het Zwitsers en een zuivere Keizer bevestigden de toppers in de meeste gevallen hun status. Colleen won van Piet Hein, Paul Ruber van Frank Otten en Sander van Pim. Jan Vos speelde remise met Keimpe, Sybe vestigde zich door een overwinning op Rykle in de top van de middenmoot en hetzelfde gold voor Wim Eiselin die Gerda eronder hield. Een snelle remise werd genoteerd voor Johan Tates en Paul Mathot, waarmee beiden van de nul af waren, en een veel langere remise voor Frank Sala en Marco Deurloo, maar dat konden wij allemaal al horen aankomen.

Bij de derde ronde hadden we de eerste externe thuiswedstrijd in de NHSB-competitie. Het Spaarne N2 versloeg Chess Society Zandvoort N2 met 4½-1½ (een apart verslag van die wedstrijd volgt nog). In de marge daarvan werden vijf interne partijen gespeeld. Drie daarvan eindigden in remise, waaronder de topper tussen Sander en Colleen. Naast Aad (tegen Wim Eiselin) was ook Piet Hein Koning een winnaar. Hij klopte Robert Balm, die een pionoffer in het begin van de partij niet wist te effectueren.

Na een rapidavond en de ledenvergadering is donderdag op de derde clubavond de interne competitie van start gegaan. Hoewel om acht uur nog iemand vroeg waar al die schakers bleven – we waren op dat moment nog maar met z’n vijven – werd er tien minuten later toch echt op negen borden geschaakt.

De competitieleider had een indeling bedacht waarbij de top tegen de subtop speelde en de middenmoot tegen de staart en dus werd het meteen een zware ronde voor Paul Mathot, Sybe Terwee, Jan Vos en Keimpe Knijft.

Titelverdediger Colleen Otten won op de volgende elegante wijze een kwaliteit:

Vanuit de diagramstelling volgde: 28. … Lg3  29. Te3 Lf2+  30. Kxf2 Le4+  31. Kg3 Lxd5, waarna de overwinning soepel werd binnengehaald.

Ook Sybe en Keimpe moesten na lange partijen hun meerdere erkennen in Aad de Bruijn en Sander Schilthuizen.

Jan Vos echter zorgde voor de verrassing van de avond door te winnen de schier onklopbare Paul Ruber en is daarmee de eerste koploper geworden.

Op de “lagere” borden noteerden we overwinningen voor Robert Balm, Piet Hein Koning, Pim Abbestee en Abdul Akkad. Wim Eiselin en Rykle van der Heide tekenden voor de enige remise.