Roestig vlaggenschip speelt op de valreep gelijk Spaarne 1 - Boven IJ / Volewijckers 1 4-4

Vlak voor aanvang van de wedstrijd tegen Boven IJ / Volewijckers bleek vlaggenschip Spaarne-1 roestiger dan veelal wordt gedacht, want maar liefst vier spelers waren grieperig geweest of nog steeds grieperig (Arp, Otten, Schill en Ruber). En de roest zit er toch al goed op, op onze nog immer voortdobberende boot, zowel qua spelen als qua levensverwachting, ultieme schaakglorie en/of -begeestering. Of valt het met die begeestering dan wel weer mee?

Ze kwamen alle vier aan dek, niet voor ‘alle hens’. Daarvoor is het te vroeg in het seizoen. Bovendien zijn we goed gestart met winst op de andere promovendus, Zuidoost United.

–0–

Bord 1 lieten de promovendi uit Amsterdam-Noord onbezet, waarschijnlijk ook in verband met ziekte. Colleen Otten hoefde zich dus niet in de speelmodus te schakelen. Hoe onbevredigend ook, Het Spaarne leidde bij het indrukken van de klokken al met 1-0.

Vroeg op de middag regende het een aantal remises. Frans Arp (nooit ziek en op bord 4) speelde de opening zoals gebruikelijk in luttele minuten, verzuimde mogelijk pionwinst te schnabbelen rondom zet twintig en nam na overleg met gelegenheidscaptain Colleen remise aan. Leo Littel (bord 8) repareerde een achtergebleven pion van de tegenstander (d6) naar een gezonde, met goede redenen (?), alvorens genoegen te nemen met remise. Jan Vos speelde met zwart een variant uit het Hollands, sloeg na d4xe5 terug met Pc6xe5, waarna de pion op d6 volgens ingewijden lange tijd hulp behoefde. Ik heb weinig van deze partij gezien. Het werd uiteindelijk geruisloos remise.

 

 

Op bord 3 nam ik ook een remise-aanbod aan, na enerverende schermutselingen op de damevleugel. Ik had mijn koning lang laten rokeren, tegen de storm in. Na een zet of tien was chagrijn opgeborreld. Bird-Larsen-opening (f2-f4), wat te doen met de zwarte stukken? Kort rokeren leek zeer riskant. Het witte spel speelde zich daarentegen vanzelf. Ik zocht tevergeefs naar een goed plan, koos het verkeerde en kwam met de schrik vrij. Mag ik dat zeggen? Ja, dat mag ik zeggen.

 

 

Oke, oke, oke, de boodschap is inmiddels duidelijk. Engines zijn ook – onvermijdelijk – ijskoude betweters; mijnheer HAL2025 vindt dus dat witspeler Mehra veel eerder b3-b4 had kunnen doorzetten, zwart had ‘gewoon’ kort kunnen rokeren, enz. (Ik heb zelfs even overwogen om de koning van b8 terug te laten wandelen naar g8. De loper op a5 verhinderde dat, en mijn eigen torens natuurlijk ook.)

–0–

Voordeel van zo’n toch nog vroege remise – het was een uur of vier – is dat je niet meer aan het bord gekluisterd bent. De adrenaline zakt. Ik kreeg tijd voor een aangename analyse met tegenstander Mehra en voor een heldere blik op de resterende partijen.

Loek Veenendaal had op bord 2 na de opening een fijne stelling met de witte stukken. Verschafte zich door pionwinst een vrije a-pion. In de analyse kreeg toeschouwer Colleen Otten visioenen van het lieve kleine pionnetje uit Donner-Velimirovic. In de partij ging er iets mis elders op het bord en moest Loek, uiterlijk laconiek, de vlag strijken.

Paul Ruber was nog ziek, zo was aan zijn gezicht te zien. Toch gekomen. Tegenstander Tetteroo schotelde hem op bord 4 een Scandinaviër voor waarin hij zijn koningsloper niet naar g7 ontwikkelde maar naar e7. Het paard ging na de verjaagzet c2-c4 terug van d5 naar f6, want op dat veld blokkeerde het niet een fianchettoloper. Paul voelde zich omstreeks de dertiende zet ook niet senang in de stelling. Hieronder een deel van de partij:

 

Goed. We begonnen de schaakmiddag met een reglementaire 1-0 voorsprong wegens niet opkomen. Nu daagde de eerste nederlaag. Tussenstand 3-4. Aad de Bruijn had op bord 6 achter de witte stukken een betere stelling tegen George Gijssen. Achtergebleven zwarte pion op d6, druk van zware witte stukken op de d-lijn. Maar was dit ook te winnen? Aad besloot tot de discutabele breekzet f3-f4, Tegenstander Gijsen greep mis met 44. … Df8 waarna een afwikkeling naar een pionneneindspel met een pion meer voor wit onvermijdelijk was. Aad speelde dat naar winst. Hulde!

 

Aldus kwam Het Spaarne op gelijke hoogte. Wellicht wel verdiend.

 

Schill

P.S. Bij het naspelen van mijn partij opperde tegenstander Mehra dat wit na een korte zwarte rokade plotsklaps kan winnen na 12 …Lb7. Hoe?

Rating
Rating
Otten, C.J. (Colleen) 2038 NO 0 1R – 0R
Veenendaal, L. (Loek) 1940 Beugel, M. (Martin) 2044 0 – 1
Schilthuizen, A.P. (Sander) 1978 Mehra, R. (Roger) 2069 ½ – ½
Ruber, P.J.P. (Paul) 1968 Tetteroo, E. (Eric) 1910 0 – 1
Arp, F.L. (Frans) 1978 Koning de, M. (Martin) 1990 ½ – ½
Bruijn de, A. (Aad) 1887 Gijsen, G. (George) 1894 1 – 0
Vos, J.H. (Jan) 1870 Lindeman, R. (Richard) 1955 ½ – ½
Littel, L. (Leo) 1824 Westerop van, S. (Sebastiaan) 1913 ½ – ½
Gemiddelde Rating: 1935 Gemiddelde Rating: 1968 4-4

Eén reactie op “Roestig vlaggenschip speelt op de valreep gelijk Spaarne 1 - Boven IJ / Volewijckers 1 4-4

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *