Na ruim twee jaar werden de houtjes met de bordnummers 7 en 8 weer gebruikt bij Het Spaarne. De verdiende promotie naar de tweede klasse betekende dat Het Spaarne 2 weer een achttal is en de eerste wedstrijd eindigde meteen in een verrassende overwinning.

Daar zag het lange tijd niet naar uit deze avond. Naast de nestor Ad Hendrikse troffen we bij Kennemer Combinatie 4 achter de borden louter spelers uit de vroegere jeugd van Het Spaarne en zij hebben de laatste jaren flinke progressie geboekt. Toch kwamen we goed uit de opening, slechts op bord 6 en 7 was na een uur spel het evenwicht enigszins verstoord. Florin (6) had een pionnetje of twee veroverd in een attractieve stelling tegen Fréderique Lacourt, Wim (7) daarentegen stond onder de druk van twee witte centrumpionnen op de vijfde rij van Yashin van Kesteren.

Toch vielen de eerste uitslagen al vroeg te noteren: Paul Ruber (1) en Edwyn Mesman besloten tot remise, terwijl Paul Mathot (3) plotseling werd overrompeld door een typische Jonathan de Kleuver-actie. Langzamerhand begon het idee post te vatten dat we tevreden moesten zijn met een niet al te grote nederlaag tegen een op papier veel sterkere tegenstander. Wim worstelde moedig door, maar zijn stelling werd steeds beroerder en op geen enkel bord leek er veel meer dan remise in te zitten. Joost (2), Paul Neering (5) en Pim (8) stonden weliswaar nog lang niet verloren, maar wel een pion achter, Fréderique ontwikkelde tegen Florin goed tegenspel en op bord 4 (Rob de Haan tegen Bart Feltman) werd nauwkeurig het evenwicht bewaard.

Tegen half elf werd op 4 inderdaad remise bereikt, won Florin toch en moest Wim de vlag strijken. 3-2 Achter, alles nog steeds onder controle van Kennemer Combinatie.

Toen brak een magisch halfuurtje aan. Captain Paul Neering en Ad Hendrikse speelden een meesterlijke partij op een veel te laag bord. Dan lijkt Ad met twee vrijpionnen door te breken, maar Paul toont alles onder controle te hebben en de partij krijgt de onvermijdelijke uitslag: remise. Terwijl de heren op de gang nog even stonden na te praten vonden in de speelzaal macabere gebeurtenissen plaats. Vlad Omota had tegen Joost een eindspel bereikt met beiden een loper op de zwarte velden, vier tegen drie pionnen en een iets actievere koning, hij had de remise dus al binnen en kon op zijn gemak (want Joost had natuurlijk weer veel meer tijd gebruikt) uitzoeken of er misschien nog meer in zat. Wat er precies mis ging was nauwelijks te volgen, maar in geen tijd verloor hij drie pionnen en … de partij: 3½-3½.

Tezelfdertijd was Pim de koning van Aldo Hennink aan het opjagen, schoot Aldo’s dame te hulp, die hij pardoes verloor. Het eindspel van dame tegen toren was glad gewonnen en dat kun je aan Pim wel over laten: 4½-3½, Het Spaarne 2 wint!!

De eerste punten beschouwen we nu nog maar als punten in de strijd voor handhaving, maar als dit mogelijk is tegen het sterkste team in de 2e klasse C, wat zit er dan nog meer in het vat? We gaan het zien, de eerstvolgende wedstrijd is dinsdag 1 november op de Zijlweg.